به مناسبت 20 مارس؛ روز جهانی داستان سرایی
مقدمه
همه ساله در بیستم ماه مارس، برابر با روز پایانی اسفند ماه، روز جهانی داستان سرایی (World Storytelling Day) یا هنر قصه گویی به شکل شفاهی را پاس می دارند. این روز هم چنین فرصتی است برای افراد در سراسر جهان تا به هر زبانی که می دانند، در مکان های مختلف، قصه بگویند و بشنوند. قصه گویی و شنیدن داستان، نقش بسزایی در تشخیص و سنجش استعداد، به ویژه در کودکان دارد.
همکاران متخصص و کارآزموده ی ما در دوره ی استعدادیابی ویژه و چندبعدی سمتکو (یکتاکو) مستقر در شعبه ی شمال تهران (پاسداران)، با برگزاری جلسات متنوع گفتگو و مشاوره، بازی و بازی انگاری، طراحی و نقاشی، نوشتن، شعر و البته قصه گویی، اخذ آزمون های متنوع و تفسیر مفصل آن ها و ارائه ی کارنمای اختصاصی 50 صفحه ای به همراه اینفوگرافیک و تحلیل تفصیلی آن توسط جناب آقای دکتر فیروزمنش؛ روان شناس بالینی و با 16 سال تجربه ی مستمر و درخشان در این زمینه، تمامی جنبه های استعداد فرزندتان را شناسایی کرده و آن ها را یاری می دهند تا با آگاهی و آرامش خاطر بیشتری مسیر موفقیت و کامیابی را بپیمایند.
«سمتکو، برای زندگی بهتر تو»
تاریخچه
روز جهانی داستان سرایی یا قصه گویی اولین بار در سال 2003 در اسکاندیناوی و مشخصا در کشور سوئد بنیان گذاری شد. همه ساله بسیاری از رویدادهای داستان سرایی که در گرداگرد جهان برگزار می شود، با در نظر گرفتن تم های مشترک به یکدیگر پیوند می خورند. تم تقویت روابط بین فردی (Building Bridges) برای مراسم های سال جاری این رویداد جهانی در نظر گرفته شده است.
بیشتر بخوانید: 5 سوال کلیدی از نوجوانان برای انتخاب رشته ی دبیرستان
7 فعالیت جذاب برای روز جهانی قصه گویی
با توجه به تعطیلی مدارس در روز آخر اسفند در ایران، می توانید این فعالیت ها را چند روز زودتر انجام دهید.!
- یک مدرسه را شگفت زده کنید.
در این فعالیت، یک ماشین ون کوچک به طرف یک مدرسه می راند. در ون باز می شود و تعداد نسبتا زیادی آدم های شادمان با لباس های رنگارنگ از آن بیرون می پرند در حالیکه قدم زنان به سمت دبستان و پیش دبستان می روند، مسئول مدرسه به استقبالشان می رود و با صدای بلند می گوید:
«خوش آمدید قصه گوهای عزیز!»
راویان در طبقات مختلف مدرسه پخش می شوند و هر یک از آن ها شاگردان یک کلاس را سرگرم می کنند.
- با همکاری یک کتابخانه، رویدادی به مناسبت امروز ترتیب دهید.
کتابخانه های محلی مکان فوق العاده ای برای برگزاری رویدادهای این روز به شمار می آیند. بعلاوه کتاب های موجود در آن ها حاوی ده ها و گاهی حتی صدها داستان برای بازخوانی و تعریف در مراسم های این روز هستند.
- داستان یک سمبل محلی را بازگو کنید.
یک نشان برجسته ی محلی را انتخاب کنید که سمبل و نماد آن روستا، شهر یا محله است. خواه یک اثر تاریخی باشد، یک تپه باستانی یا یک خانه ی قدیمی. اهالی را با فراخوان های جذاب دور خود جمع کنید و داستان و سرگذشت آن نشان را برایشان تعریف کنید. مثل: قصه ی عاشقانه و جذاب گردنه ی عشاق در بندر مقام یا ماجراهای ترسناک دره ی ستاره ها در قشم.
- قصه پیمایی کنید.
گروهی از قصه گویان ماهر تشکیل دهید و برای یک قصه پیمایی (story walk) جذاب برنامه ریزی کنید. راجع به طول مسیر و توقفگاه هایی که برای ایستادن و قصه گویی مناسب اند، طرح ریزی و توافق نمایید. حتما روایت قصه ها را تمرین کنید و مردم محلی را از پیش در جریان جزئیات برنامه قرار دهید.
- هنر قصه گویی را با هنرهای دیگر تلفیق نمایید.
حالا که مجالی دست داده، چرا پیوند میان هنر قصه گویی با دیگر هنرها را جشن نگیریم؟ تلفیق قصه گویی با موسیقی، پایکوبی، نقاشی و ساخت مجسمه های سفالی.
- با یک رستوران یا کافی شاپ تیم تشکیل دهید.
غذای محلی، موسیقی محلی و قصه های محلی.
اگر بتوانید این رویداد را در رستوران ها و کافه های محلی جا بیندازید، از آنجا که هر سال تم متفاوت و مخصوص به خود را دارد، و بالطبع قصه های تازه ای روایت خواهند شد، آدم ها بارها و بارها مراجعه خواهند کرد. چیزی شبیه آنچه که همه ساله در فستیوال کوچه در بوشهر اتفاق می افتد.
- به یک خانه ی سالمندان بروید و در آنجا قصه تعریف کنید.
با هماهنگی مسئول آسایشگاه، سالمندان را در یک سالن بزرگ جمع کنید. موسیقی مناسب پس زمینه، چای و شیرینی و تنقلات. قصه گو به آدم های مسن و محترم نگاه می کند و قصه ها خود به خود بر زبان جاری می شوند.
راوی حرف هایش را با عرض خیر مقدم به حضار آغاز می کند و ذکر این نکته که چطور قصه، قصه می آورد و اینکه اینجاست تا بیشتر داستان بشنود تا آنکه بگوید.
همه ی نظرات:
برای کودکان لطفا بیشتر مطلب بزارید ممنون